Yen tak roso lan tak dulu
Sliramu opo tresno aku
Nanging ora sak mesthine
Yen ditempuh mbuh dadine
Sliramu kudu percoyo
Yen tresno ra keno dioyo
Lan ora kudu nduweni
Yo mung Gusti kang agawe pesthi
Nanging aku ra rumongso
Ojo banget anggonmu tresno
Aku njur kudune piye
Roso ewuh ing atiku
Mulo lilakno tak matur
Tresnamu ojo nganti nglantur
Enggalo antuk panglipur
Mundhak atimu sansoyo ajur
Langganan:
Postingan (Atom)
